Etappe 5 Sint-Martens-Voeren - Plombières 20,4 km
We komen in het land van treinen en mijnen. In St. Martens-Voeren gaan we onder het indrukwekkende spoorwegviaduct door. Het viaduct dankt zijn ontstaan aan de Duitse bezetting van België in de Eerste Wereldoorlog. Nederland bleef neutraal en weigerde daarom Duits spoorverkeer. Om zo zwaar mogelijk goederenverkeer mogelijk te maken moest er een spoorweg worden aangelegd zonder gelijkvloerse kruisingen en met zo min mogelijk bochten. In totaal bevat de Voerlijn zes grote spoorwegviaducten en nog vele kleinere bruggen en vier tunnels.
Na een paar kilometer passeren we de Nederlandse grens en lopen Noorbeek binnen. We snuiven maar even aan Nederland, want na een dikke kilometer staat bij Ulvend alweer een grenspaal en lopen we richting Remersdaal. Het is hier heerlijk rustig, maar dat is niet altijd zo geweest.
De taalstrijd bestaat nog steeds. De tekst op een huis in Remersdaal getuigt hiervan. Men weigert hier nog steeds nederlands te spreken. We hoorden dat in de jaren 80 van de vorige eeuw een inwoner van St.-Pieters-Voeren de Luikse vlag had uitgestoken. Dat werd als provocatie gezien. Groepen Vlamingen, die regelmatig demonstratief door de Voerstreek wandelden, rukten de vlag van de woning. Waarop de eigenaar met zijn jachtgeweer op de menigte schoot en twee personen gewond raakten. Hierop viel men uit pure woede zijn woning binnen en sloeg alles kort en klein.
In de verte weer een spoorwegviaduct. Deze spoorlijn wordt nog gebruikt. Opgeheven spoorlijnen worden hergebruikt als fiets- of wandelpad of zijn overwoekerd en vervallen. Zo kun je zomaar een oud treinstel tegenkomen dat staat weg te roesten.
Onze route eindigt in Plombières of Blieberg, dat zijn naam te danken heeft aan lood en zink in de bodem. Daar zien we in de volgende route meer van.
