Belgenmonument op de Eder Heide
Het Belgenmonument op de Edese Heide bij de Gelderse plaats Ede is een gedenksteen ter nagedachtenis aan het voormalige Belgische vluchtelingenkamp Vluchtoord Ede (V.O.E.) dat hier van 1915 tot 1918 gevestigd was.
Ten tijde van de Eerste Wereldoorlog vluchtten meer dan een miljoen Belgen de grens over naar het neutrale Nederland. Ruim 5300 hiervan werden opgevangen in Ede. Het vluchtoord was gebouwd in de stijl van een Romeins legerkamp, met twee hoofdwegen die elkaar in het midden kruisten.
De hoofdwegen in het Vluchtoord waren de Koninging Wilhelminalaan en de Cort van der Lindenlaan.
Hierdoor ontstonden vier kwartieren die allemaal een eigen functie hadden. De functionele gebouwen werden bij elkaar geplaatst en er waren drie aparte kwartieren die allemaal een eigen functie hadden, de zogenaamde "dorpen" met de de gebouwen voor de bewoners.
Functioneel kwartier: kerk, scholen, onderkomen onderwijzers en RK zusters, voedsel- en kledingmagazijn, postkantoor, ketelhuis, elektriciteitscentrale, centrale verwarming, bakhuis, kolenopslag, wasserij, werkplaats, toiletten, lustoord, onderkomen voor de artsen, kantine, wachthuis, garage en onderkomen van de commandant.
Leyedorp: eetzalen, slaapzalen, grote zaal, waslokalen, toiletten, keuken, kinderbewaarplaats, kinderkliniek en woningen voor de onderwijzers.
Maasdorp: eetzalen, slaapzalen, grote zaal, waslokalen, toiletten, keuken, kinderbewaarplaats, kinderkliniek en woningen voor de onderwijzers.en burger
Scheldedorp: eetzalen, slaapzalen, grote zaal, waslokalen, toiletten, keuken, kinderbewaarplaats, babyruimte en burgerlijke stand.
Ondanks alle moderne technieken die waren toegepast bleef het een vluchtoord, waar mensen verbleven die al hun bezittingen hadden achtergelaten en op de vlucht waren gegaan voor het oorlogsgeweld. Men werd opgevangen met meerdere mensen in een barak, niet bepaald ideale woonomstandigheden.
